De stelregel van Mr. Witlox advocaat in Amsterdam is dat hij bij de voorbereiding van een strafzaak alle stukken zelf leest en inziet. Dit betekent dat hij geen genoegen neemt met alleen het schaduwdossier dat standaard door de rechtbank of het openbaar ministerie aan hem verschaft wordt. In dit schaduwdossier zitten weliswaar alle processtukken, maar ontbreken achterliggende stukken zoals de daadwerkelijke opnames van telefoontaps, camerabeelden of audiovisueel opgenomen verhoren. Deze worden in het schaduwdossier wel beschreven, maar niet bijgevoegd.
Het is in het belang van de cliënt dat ook deze achterliggende stukken grondig bestudeerd worden door de strafrechtadvocaat. Geregeld blijken bevindingen in het schaduwdossier namelijk niet overeen te komen met het ‘ruwe materiaal.’ Met andere woorden: het proces verbaal, waarin de verbalisant optekent wat hij waarneemt bij het uitlezen van telefoontaps, video’s en geluidsopnames, kan onvolledig of onjuist zijn en niet overeenkomen met de daadwerkelijke opnames.
Dit kan het verschil betekenen tussen een veroordeling en vrijspraak. Mr. Witlox, strafrechtspecialist te Amsterdam, vindt het daarom buitengewoon belangrijk dat alle achterliggende stukken altijd worden opgevraagd om grondig te bestuderen en met cliënt te bespreken.
Een cliënt van Mr. Witlox was als bestuurder van een tram betrokken bij een frontale aanrijding van deze tram met een taxi. De inzittenden van de taxi raakten zeer zwaar gewond. De trambestuurder had een verkeerd staande wissel over het hoofd gezien, waardoor de tram plotseling linksaf was geslagen in plaats van rechtdoor was gegaan. De cliënt van Maarten Witlox werd vervolgd voor artikel 6 WVW, te weten het door grove of minder grove schuld veroorzaken van deze aanrijding met zeer ernstig letsel. Uit alle stukken was overduidelijk vast komen te staan dat cliënt als trambestuurder het wissellicht niet tijdig had opgemerkt en had verzuimd dit wissel in de juiste stand te zetten.
In deze zaak heeft Mr. Witlox alle rapporten van de politie en de ongevalsanalyse, zoals opgemaakt door de deskundigen nauwkeurig bestudeerd, alsmede alle beschikbare foto’s van de situatie ten tijde van de aanrijding. Op grond van deze bestudering is Mr. Witlox gebleken dat alle deskundigen de op deze kruising aanwezige bijzondere lichtinstallatie over het hoofd hebben gezien. Deze bijzondere lichtinstallatie, ook wel TWI geheten (tram waarschuwings installatie), was speciaal aangelegd om het tegemoetkomende verkeer, in dit geval de taxi, er op te wijzen dat de aankomende tram, die op grond van de wet voorrang heeft, af gaat slaan. Nu deze TWI door geen enkele deskundige in hun ongevalsanalyses was opgenomen heeft Mr. Witlox aan de Officier van Justitie en de werkgever van cliënt verzocht om twee dagen voor de zitting alsnog onderzoek te doen op de plaats delict naar het bestaan van deze TWI en de werking hiervan. Deze stukken zijn op verzoek van strafrechtspecialist Witlox aan het procesdossier toegevoegd.
Op deze wijze kon Mr. Witlox aantonen dat zijn cliënt, de trambestuurder, niet schuldig is aan deze aanrijding. De trambestuurder werd dan ook door de rechtbank vrijgesproken van artikel 6 WVW. De trambestuurder werd wel wegens overtreding van het lichtste verkeersvergrijp, te weten artikel 5 WVW, veroordeeld tot een boete voor gevaarzetting door de rechtbank Amsterdam op 28 februari 2020 (ECLI:NL:RBAMS:2020:1268).