Maand: december 2018

De politie moet drie in beslag genomen honden teruggeven aan de eigenaar, de Amsterdamse Beatrix Tijsma. Dat vindt het Openbaar Ministerie ook, alleen: de beesten zijn er niet meer.

Raadsman Witlox eiste in een klaagschrift teruggave van de honden en kreeg op 23 augustus gelijk van de rechter. Op de brief die de raadsman vervolgens aan justitie schreef, kwam een opmerkelijk antwoord van hoofdofficier van justitie Jeroen Steenbrink van parket Haarlem, waaronder Lijnden valt.

‘Het spijt mij te moeten constateren dat niet aan de opdracht van de rechter kan worden voldaan, nu twee honden van uw cliënte zijn doorverkocht en één van deze honden is geeuthanaseerd.’

Al deze beslissingen zijn genomen ‘buiten het Openbaar Ministerie om’. De hoofdofficier heeft de politie opgedragen de zaak verder in behandeling te nemen en te trachten de verkoop (van de honden) ongedaan te maken.

Lees verder: Parool

De rechter-commissaris

De rechter-commissaris krijgt in 2013 een nieuwe, meer controlerende rol in het onderzoek in strafzaken. De officier van justitie behoudt de leiding over de opsporing en is verantwoordelijk voor de vervolging. De rechter-commissaris heeft in het vervolg de taak om toezicht te houden op het verloop van het onderzoek. Daarnaast kan hij op verzoek van de officier van justitie of de verdachte aanvullende onderzoekshandelingen verrichten. Dit verruimt de mogelijkheden voor de rechter-commissaris om in het vooronderzoek vooral ten aanzien van de rechtmatigheid van de opsporing een rol te spelen.

Procesdossier

Ook treedt de wet in werking waardoor verdachten, die voor de strafrechter moeten komen, meer invloed krijgen op de samenstelling van het procesdossier. Wettelijk wordt vastgelegd dat de verdachte of zijn advocaat het openbaar ministerie kan verzoeken informatie aan het procesdossier toe te voegen. De rechter-commissaris gaat daar toezicht op houden. Een zorgvuldig samengesteld en compleet strafdossier bevordert een efficiënte gang van zaken op de terechtzitting en biedt mogelijkheden het opsporingsonderzoek van politie en justitie te controleren. Voor een verdachte is de inhoud van het procesdossier van groot belang voor zijn verdediging en voor zijn invloed op het verloop van het onderzoek.

De Hoge Raad overwoog: ‘Het bestempelen van een tongzoen als verkrachting is in strijd met het algemene spraakgebruik en treedt daarmee buiten het door het begrip verkrachting afgegrensde kader.

In het bijzonder de in dit tongzoen-arrest neergelegde opvatting heeft van meet af aan vrij algemeen in de wetenschappelijke literatuur kritiek ondervonden en is in de feitenrechtspraak ook niet steeds gevolgd. Die kritiek houdt naar de kern bezien in dat het bestempelen van een tongzoen als verkrachting in strijd is met het algemene spraakgebruik en buiten het door het begrip verkrachting afgegrensde kader treedt, terwijl in voorkomende gevallen de toepassing van een ander, de seksuele integriteit eveneens beschermend, wettelijk kader meer geëigend kan zijn, bijvoorbeeld feitelijke aanranding van de eerbaarheid als voorzien in art. 246 Sr. Voorts is als bezwaar verwoord dat een veroordeling ter zake van verkrachting als onjuist en onrechtvaardig wordt ervaren omdat een tongzoen in redelijkheid niet op één lijn kan worden gesteld met geslachtsgemeenschap of een – wat betreft de ernst van de inbreuk op de seksuele integriteit – daarmee vergelijkbare gedraging. Daarbij is ook van belang dat de op het misdrijf van art. 242 Sr gestelde gevangenisstraf aanzienlijk hoger is dan de straf die is bedreigd tegen bijvoorbeeld het misdrijf van art. 246 Sr.
Ten slotte mag worden aangenomen dat de vermelding “verkrachting” op het strafblad van een veroordeelde ernstiger maatschappelijke repercussies heeft dan de vermelding van een minder zwaar beladen benaming.

In het voorgaande vindt de Hoge Raad grond terug te komen van zijn eerder aan art. 242 Sr gegeven interpretatie door thans te beslissen dat de eisen van rechtszekerheid niet eraan in de weg staan dat, hoewel een tongzoen op zichzelf wel het binnendringen van het lichaam met een seksuele strekking oplevert, deze in redelijkheid niet op één lijn kan worden gesteld met geslachtsgemeenschap of een wat betreft de ernst van de inbreuk op de seksuele integriteit daarmee vergelijkbare gedraging, zodat een afgedwongen tongzoen voortaan niet meer als “verkrachting” in de zin van art. 242 Sr kan worden gekwalificeerd’.

Het Openbaar Ministerie (OM) in Amsterdam gaat de twee hoofdverdachten van een gewapende overval op de Amsterdamse discotheek Jimmy Woo in november 2006 opnieuw vervolgen.

Advocaat Maarten Witlox van een van de verdachten spreekt van ”een vreemde gang van zaken”. Volgens hem kan er volgens de wet wel een nieuwe zaak komen, maar zou dat in dit geval niet moeten gebeuren.

Justitie had immers zelf gevraagd het hoger beroep af te blazen. ”Dit is in strijd met het vertrouwensbeginsel, dat je op het OM moet kunnen afgaan. Het wordt een vreemd, Kafkaiaans proces.”

De raadsman vindt het ook gek dat de ene afdeling van justitie met de zaak wilde ophouden, terwijl een andere juist opnieuw wil beginnen. ”Het OM is in principe ondeelbaar en spreekt met één mond.”

Lees verder: http://www.nu.nl/algemeen/1900673/verdachten-overval-jimmy-woo-opnieuw-voor-rechter.html

Mr. Maarten Witlox, strafrecht specialist. Advocaat sinds 1989. Levert persoonlijke rechtsbijstand die middels een goede samenwerking met u tot een goede verdediging leidt.

‘Ik heb er helemaal niks mee te maken’, zei A. vandaag tegen de rechtbank. ‘Ik ben inbreker, ga gewoon ergens rustig naar binnen.’ Volgens zijn advocaat Maarten Witlox heeft justitie nauwelijks iets substantieels tegen zijn cliënt en wordt het bewijs steeds dunner naarmate het onderzoek vordert. ‘Ik hou niet van al dat geweld. Dat gaat veel te ver, dat schieten op agenten. Ik zit voor de tweede keer vast voor iets wat ik niet heb gedaan.’

Lees verder: http://www.at5.nl/artikelen/78870/verdachte-brink-s-ik-hou-niet-van-geweld

Mr. Maarten Witlox, strafrecht specialist. Advocaat sinds 1989. Levert persoonlijke rechtsbijstand die middels een goede samenwerking met u tot een goede verdediging leidt.

Dit meldde Staatssecretaris Teeven van Veiligheid en Justitie aan de Tweede Kamer.

Naast de toename van het gebruik van de VOG gaf Staatssecretaris Teeven ook aan dat in 2012 de terugkijktermijn voor jeugdigen tot 23 jaar is verkort. Jongeren met een strafblad moeten op deze manier makkelijker een stage of werk vinden, omdat ze niet meer jarenlang worden achtervolgd door hun criminele verleden. De terugkijktermijn, die voor deze groep maar twee jaar is in plaats van de gebruikelijke vier jaar, geldt echter niet voor zedendelicten en zware geweldsdelicten.

Sinds oktober 2012 worden bij alle VOG-aanvragen van personen die werken in de kinderopvang, de jeugdzorg en het onderwijs, de justitiële gegevens uit het EU-land van nationaliteit opgevraagd. Deze procedure wordt toegepast bij aanvragers die een andere EU-nationaliteit hebben dan de Nederlandse. De justitiële gegevens worden uitgewisseld via het Europees Strafregister Informatiesysteem (ECRIS). De buitenlandse juridische gegevens worden meegenomen in de beoordeling van de VOG. Tot december 2012 zijn door Nederland rond de 630 informatieverzoeken uitgezet. Op dit moment wisselt Nederland met het merendeel van de EU-lidstaten (op vrijwillige basis) informatie uit. EU-landen hebben vanaf december 2013 de verplichting om uitvoering te geven aan de richtlijn tot bestrijding van seksueel misbruik en uitbuiting van kinderen, op grond waarvan de justitiële gegevens worden uitgewisseld.

Ook kondigde Teeven in zijn brief aan dat de gratis VOG voor vrijwilligers in 2013 te willen evalueren. Momenteel krijgen alleen vrijwilligers die werken bij organisaties die aangesloten zijn bij de koepels Scouting Nederland, NOC*NSF en Steunpunt Kindervakanties in aanmerking voor een gratis VOG.